Petra here we come !!!!
Onze eerste stop vandaag is bij een kasteel Ash Shubak. Dit is een oud kruisvaarders kasteel. gelegen op de oude pelgrisroute.Het is in de 14 e eeuw door de moslims ingenomen en deze hebben het deels gerestaureerd. Ook worden er nog steeds delen blootgelegd en terwijl wij er waren was er een italiaanse groep archeologen bezig met opgravingen.
We bezichtigen het kasteel en genieten van het uitzicht.

Een van de medereizigers, Jonathan van 18 jaar is ziek geworden en we rijden langs de dichtstbijzijnde arts.
Na een uurtje ongeveer kunnen we de weg vervolgen. We houden een picknick onder wat bomen. De picknick was geen groot succes,omdat de lunchpakketten afkomstig waren van het hotel in Dana en al was het avondeten daar prima, het ontbijt en ook deze lunch, lijkt nergens op. Alleen de appel en banaan en het flesje drinken gaat erin en een vaag stuk verpakte cake.
We rijden verder en onze volgende stop is Little Petra, de opwarmer voor morgen Petra zelf.
Little Petra wordt door veel toeristen overgeslagen, maar is toch zeker de moeite waard.
Er is dan ook niemand en rustig kunnen wij er rondlopen.
We zijn onder de indruk, dit beloofd veel voor morgen.
We vervolgen onze weg naar Petra zelf. Het hoogtepunt van de reis en de topattractie van Jordanië.
Het is hier een stuk heter dat wel.
We installeren ons in het hotel en eten met zijn allen in het restaurant wat er naast ligt.
Na het eten maken wij ons op voor Petra by night. We lopen dan door de kloof naar de schatkamer van Petra en we krijgen alvast een kleine preview voor morgen. Dit is het meest gefotografeerde monument van Jordanië.
Waar we in de rest van het land weinig toeristen tegen kwamen lijken ze hier ineens met zijn allen verzameld te zijn. Wat een mensen!
We lopen in het pikkedonker langs een pad wat verlicht is met lampionnetjes, we volgen de meute in best wel een hoog tempo, door de kloof richting de schatkamer. Het is best warm en oke, ik heb af en toe stiekem het lampje van mijn mobiel gebruikt, tezamen met Joost zijn hand.
Na een fikse, warme wandeling van ongeveer 2,5 km komen we aan bij de schatkamer. Het is er magisch verlicht met allemaal lampionnetjes. Iedereen neemt plaats en er begint iemand te spelen op een fluit.
Je ziet het monument wel, maar het is lastig te fotograferen. De show duurt niet heel lang, aan het einde wordt het monument nog wel even in het licht gezet. Daarna lopen we het hele stuk weer terug. Het was mooi, maar we hadden eigenlijk iets meer verwacht.
De volgende morgen moeten we al vroeg op, vanwege de hitte is het beter vroeg te beginnen, dus 7 uur lopen we het hotel uit richting de ingang.
Bij de start staan allemaal paarden en je kunt als je wilt te paard naar de ingang van de kloof rijden. Eerst zeggen we nee, maar Joost wil eigenlijk wel en dan zijn er nog een paar die wel willen en ach ja, dan ga ik ook natuurlijk. De paarden zien er goed verzorgd uit en waar ze staan is ook een hele grote plaats met douches en schaduw voor de paarden.
Al snel zitten we erop en rijden we richting de kloof. Dat was wel even leuk.
Bij de kloof wachten we op de rest van de groep en starten we onze trail. Eerst moeten we de hele kloof van ongeveer 2,5 km weer helemaal door. Het ligt nog in de schaduw, dus het is goed te doen.
Onderweg krijgen we uitleg van Abdul en wijst hij ons op bijzondere dingen. En dan komen we weer bij de schatkamer, wat een indrukwekkend monument is dat toch, zo mooi, en dat mensen dat toen konden maken. Ongelooflijk. En het is echt zo groot,niet normaal.

De stad Petra ligt in een kloof en tussen de bergen en is meer dan 2000 jaar oud. Het lag destijds op een belangrijke handelsroute en werd daardoor een hele rijke stad. Sinds 1985 staat Petra op de werelderfgoed lijst van Unesco en behoort ook tot de 7 wereldwonderen.
Het archeologische park is echt gigantisch. Je kunt alle kanten op en om in 1 dag alles te zien is onmogelijk, mede door de enorme hitte. Maar we gaan ons best doen om veel te zien vandaag.
W e wandelen vanaf de schatkamer dan ook door en zien zoveel moois. Verschillende kleuren van rotsen, inscripties, graftombes, een amfitheater en noem maar op. Je kunt echt zien dat het een stad is geweest en men zegt dat er nog meer moet zijn, wat nog niet is ontdekt en onder de grond ligt verborgen. Sterker nog, er zou slechts 20% zichtbaar zijn.

We wandelen en wandelen, en het is heet ! We stoppen voor koffie/thee/fris rondje en daarna weer door, er is zoveel te zien.
De lunch eten we rond 12 uur en dan splitst de groep zich op. We hebben er inmiddels 5 uur en ongeveer 11 km op zitten. Er is nog een mooi klooster te zien een paar km verderop, maar de enige manier om daar te komen is via ongeveer 900 treden. Geen egale trap, maar een ongelijkmatige trap. En het is heet, maar we gaan het doen, we willen het klooster toch graag zien. Een deel van de groep gaat terug en met 10 personen gaan we verder. Uiteindelijk blijven Joost en ik samen met de Belgen van de groep, bij elkaar. De andere 6 zijn wat jaartjes jonger en doen het in een wat hoger tempo. Joost zou wel met ze mee kunnen, maar blijft bij ons. Hans heeft ons inmiddels tot Klimteam 2 gebombardeerd. En klimteam 2 gaat langzaam, maar gestaag richting de top. We krijgen prachtige uitzichten te zien en we stoppen een aantal keer onderweg om een drankje te nemen, even bij te komen en even in de schaduw te zitten. Want het is zwaar, pffffffff, de hitte is gewoon killing.
Maar ons zwoegen wordt beloond met het bereiken van het klooster. Klimteam 2 heeft het gehaald!
Het klooster is ook supermooi en nog een slag breder dan de schatkamer. Blij dat we de klim hebben gemaakt.
Na een kleine rustpauze beginnen we aan de terugweg. Afdalen, dus dat gaat een stuk vlotter. Al rap staan we weer onderaan, en dan begint eigenlijk het zwaarste gedeelte van vandaag. We moeten kilometerslang terug lopen, deels via zand, inde brandende zon. Nergens is schaduw!
We slepen ons voort en met een energiedrankje komen we weer wat verder. Drinken en lopen , dat is het enige wat we doen.
Het is echt afzien. Er lijkt geen eind aan te komen en wat zijn we blij als we aan het einde van de kloof komen. Doodop !
Dan denk je dat je er al bijna bent, maar dan nog moet je zeker 1,5 km in de brandende hitte zwoegen door het zand naar de ingang.
Uiteindelijk hebben we de eindstreep gehaald en vindt klimteam 2 dat wij een koud drankje hebben verdiend. De mannen hebbe zin in bier, dus gaan we naar het Moven Pick hotel, een luxe hotel waar ze wel bier schenken.
Het is een wonder dat we worden toegelaten, want we zien er niet uit. Helemaal bezweet en onze benen en voeten grijs van het zand en het stof.

We ploffen neer in heerlijke banken, ik weet niet hoe het met de rest zit, maar ik kan geen pap meer zeggen. Wat een tocht, maar wat een indrukwekkende beleving ook. Het was het allemaal waard.
Joost kijkt op zijn strava en het blijkt dat we 19 km hebben gelopen vandaag, in die hitte. Pffffffff echt een prestatie hoor.
's Avonds na een verkwikkend bad/ cq verkwikkende douche besluit klimteam 2 samen met de 2 vriendinnen Cindy en Marjan wat te gaan eten bij het restaurant om de hoek.
Ook dit blijkt een schot in de roos. We bestellen allemaal een hoofdgerecht en krijgen een starter on the house, desert from the house en nog thee from the house, daarbij wordt er nog voor ons gedanst, wat willen we nog meer. Een mooi einde van een super dag !!! Zeer moe, maar voldaan vallen we al snel in slaap.